Do poczytania przy kawie

Super do poczytania przy kawie lub herbacie. Piszemy o gospodarce, nieruchomościach, medycynie, sporcie i innych aspektach życia

Witamina D – ile dziennie?

Witamina D - ile dziennie?

Witamina D – ile dziennie? Witaminy – podobnie, jak inne substancje suplementowane lub dostarczane z pożywieniem – można przedawkować, jeśli nie jest się ostrożnym. W przypadku witaminy D, w celu określenia rekomendowanej dawki profilaktycznej należy wziąć pod uwagę szereg czynników: wiek, ciążę, okres laktacji czy aktualny poziom witaminy D we krwi. Różne krajowe instytucje zajmujące się odgórnym określeniem limitów rekomendowanych dawek witamin podają różne ich wartości. Skupimy się na wartościach dla Unii Europejskiej.

Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) w 2016 roku przyjął do wiadomości, że istnieje niezaprzeczalny związek pomiędzy stężeniem aktywnej formy witaminy D3 we krwi człowieka oraz zachowaniem dobrej formy układu mięśniowo-szkieletowego. Mimo obszernych danych, nie udało się jednak obliczyć wartości referencyjnej, wobec czego urząd określił dawkę profilaktyczną, dla zachowania zdrowia każdego człowieka w wieku powyżej 1 roku. Ta dawka została określona jako 15 µg/dobę, co odpowiada 600 jednostkom wit D3. Dla rekomendacji EFSA nie ma znaczenia, czy kobieta przyjmująca preparat witaminy D jest w ciąży, czy w okresie laktacji.

EFSA określił również najwyższy bezpieczny poziom przyjmowanego preparatu witaminy D na 80 µg/dobę. Oznacza to, że witamina D3 4000 jednostek jest najwyższą dopuszczalną dawką dzienną w Polsce i Unii Europejskiej. Oczywiście, na rynku można zakupić tabletki z dawkami 8000 jednostek lub witaminę D w płynie, gdzie dawkę dozuje się odpowiednią ilością kropli, natomiast są to dawki lecznicze, a nie profilaktyczne. Dawkowanie witaminy D w leczeniu schorzeń metabolicznych określa się w dziesiątkach tysięcy jednostek na tydzień, co oznacza, że wysokie dawki witaminy D dostępne na rynku są konieczne.

Polecamy sprawdzić:

W przypadku doustnego przyjmowania wit D3 w związku z leczeniem dowolnego schorzenia, należy pamiętać, aby regularnie kontrolować poziom wapnia we krwi. Dzieje się tak, ponieważ poziom witaminy D jest ściśle związany z poziomem wapnia, a w wielu przypadkach właśnie od stężenia wapnia w surowicy zależy wdrożenie leczenia preparatami witaminy D.

Przedawkowanie witaminy D

Witamina D - ile dziennie?
Witamina D – ile dziennie?

Przedawkowanie witaminy D zdarza się wyjątkowo rzadko, głównie z powodu bardzo wysokiej tolerancji organizmu człowieka na cholekalcyferol. Najczęściej przedawkowanie wit D3 zdarza się u osób chorych na nadczynność przytarczyc lub kobiet w ciąży. Nadmiar witaminy D skutkuje zwykle hiperkalcemią, czyli podwyższonym stężeniem wapnia we krwi. Pierwszym objawem hiperkalcemii jest wzmożona chęć oddawania moczu. Nieleczona hiperkalcemia prowadzi do odkładania się jonów wapnia w nerkach, wątrobie i w sercu, co z kolei skutkuje silnym bólem i uszkodzeniem organów. Kolejne objawy hiperkalcemii to utrata masy ciała, mdłości i wymioty. Po nich następują niewydolność nerek, zatrucie krwi związkami azotu czy opóźnienie bądź uwstecznienie rozwoju mentalnego (szczególnie u dzieci). Trzeba pamiętać, że częste kąpiele słoneczne nie powodują przedawkowania witaminy D. W pewnym momencie, w skórze zdrowego człowieka, ilość syntetyzowanej wit D3 osiąga stan równowagi i ilość produkowanego cholekalcyferolu jest równa ilości, która degraduje.

Niedobór witaminy D

W przeciwieństwie do przedawkowania witaminy D, jej niedobór jest szeroko spotykany na całym świecie. Naukowcy szacują, że około miliard ludzi zmaga się ze skutkami niedoboru cholekalcyferolu. Powodem takiego stanu rzeczy jest dieta uboga w witaminę D połączona ze zbyt małą ekspozycją skóry na słońce. U dzieci niedobór witaminy D prowadzi do krzywicy oraz demineralizacji kości. U dorosłych objawia się to osteomalacją – chorobą metaboliczną polegającą na zmniejszeniu gęstości kości. Podstawowymi objawami tej choroby są zwiększona łamliwość kości, zaburzenia chodu, skrzywienia kręgosłupa czy szpotawość bioder. Poza tym, awitaminoza witaminy D może prowadzić do szeregu innych chorób, związanych z funkcjonowaniem układu nerwowego, mięśniowego czy pokarmowego. Przykładami takich chorób związanych z niedoborem wit D3 są cukrzyca typu I, zapalenie spojówek, choroba Leśniowskiego-Crohna, nowotwory pęcherza moczowego, jelita grubego, okrężnicy i wiele innych.

Interesujący jest fakt pochłaniania promieniowania UV przez barwnik obecny w skórze, melaninę. Wynika z tego następująca zależność: im więcej pigmentu w skórze, tym mniej witaminy D ona syntetyzuje. Osoby rasy czarnej produkują witaminę D około sześć razy wolniej niż osoby rasy białej. Uważa się, że z niedoborem witaminy D zmaga się cała ludność o afrykańskich i latynoskich korzeniach, zamieszkująca kraje europejskie oraz Amerykę Północną.

Podsumowując, profilaktyczne przyjmowanie witaminy D jest zalecane na całym świecie, głównie z powodu skutków jej niedoboru. Pomimo, że zalecaną dzienną dawką w Europie jest 600 jednostek dziennie, w sezonie jesienno-zimowym najchętniej kupowanymi preparatami są witamina D3 2000 jednostek lub witamina D w kroplach dla dorosłych. W związku z tym, że hiperwitaminoza witaminy D zdarza się bardzo rzadko, suplementowanie wit D3 w ilościach wyższych niż 600 jednostek dziennie nie jest szkodliwe dla zdrowego człowieka. Natomiast w przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów wskazujących na przedawkowanie witaminy D, należy skonsultować się z lekarzem i kontrolować stężenie jonów wapnia we krwi.